Bangladesz przeżywa piątą dekadę.Co roku 16 grudnia Bangladesz świętuje niepodległość.Rząd dużo inwestuje we wzrost kraju, aby jak najszybciej zamknąć lukę gospodarczą.Budowa portów morskich to oczywisty wybór.
Obok dwóch istniejących portów Mongla i Chittagong nadszedł czas na budowę trzeciego portu morskiego: Payra, portu zbudowanego od podstaw w celu zwiększenia tak potrzebnej przepustowości portu, a także umożliwienia zawijania do obiektu większym statkom, eliminując potrzebę przeładunku do portu inne porty, takie jak Singapur i Kolombo.
Marynarka bengalska buduje drogę wjazdową do nowego portu od strony lądu, a Jan De Nul – kanał wejściowy od strony morza.
„Część urobku zagęszczamy na lądzie pod budowę przyszłych terminali.W tym celu mobilizujemy łącznie osiem statków pogłębiarskich, wiele kilometrów rurociągów lądowych, głębinowych i pływających oraz flotę mniejszych statków do wsparcia prac” – powiedział Jan De Nul.
Teren portu zasypany jest piaskiem, na którym później zostaną zbudowane terminale.Powierzchnia wynosi 110 ha.
Kanał wejściowy ma długość 75 km i biegnie w morzu do 55 km, w zależności od konkretnej strefy, pogłębiany za pomocą pogłębiarek ssących (CSD) lub pogłębiarek ssących wleczonych (TSHD).
Leje zasypowe zrzucają piasek dalej do morza lub zagęszczają go na lądzie na składowisku pogłębiarki.
Wszystkie wozy są połączone z pływającą liną o długości do 2,5 km, za pomocą której urobek transportowany jest na morze do odpowiedniego miejsca zrzutu.
CSD to stacjonarne pogłębiarki.Po znalezieniu się we właściwym miejscu pogłębiania dwie kotwice są opuszczane, a spud wpływa na dno morskie, aby utrzymać właściwą pozycję.
Podczas prac pogłębiarskich głowica urabiająca obraca się na dnie morskim od jednej kotwicy do drugiej.
Jeżeli warunki atmosferyczne nie pozwalają już na utrzymanie spednicy w opuszczeniu i w związku z tym dalsze pogłębianie nie jest możliwe, sped zostaje podniesiony i opuszczona trzecia kotwica – tzw. kotwica sztormowa – aby utrzymać statek we właściwym miejscu .