Firma DL E&C poinformowała, że zakończyła budowę morskiego składowiska odpadów Tuas Terminal 1 w Singapurze.
Singapur pracuje obecnie nad projektem terminalu Tuas mającym na celu utworzenie największego portu na świecie.
Kiedy do 2040 r. zakończą się wszystkie cztery etapy projektu, odrodzi się on jako nowy, bardzo duży port, który będzie w stanie obsłużyć 65 milionów TEU (TEU: jeden kontener 20-stopowy) rocznie.
Rząd Singapuru planuje stworzyć światowej klasy inteligentny megaport poprzez przeniesienie istniejących obiektów i funkcji portowych do portu Tuas oraz wprowadzenie różnych technologii portowych nowej generacji, w tym bezzałogowego systemu operacyjnego automatyki.
DL E&C podpisało umowę z Zarządem Portu w Singapurze w kwietniu 2015 r.
Całkowity koszt budowy wynosi 1,98 biliona KRW, a projekt został wygrany wspólnie z Dredging International (DEME Group), belgijską firmą specjalizującą się w pogłębianiu.
Firma DL E&C była odpowiedzialna za budowę obiektów na molo, w tym za ulepszenie terenu składowiska, produkcję kesonów i montaż dla portu.
Projekt przyjazny dla środowiska
Ze względu na charakterystykę geograficzną Singapuru większość materiałów budowlanych można pozyskać z importu z krajów sąsiednich, dlatego koszty materiałów są wysokie.
W szczególności projekt dotyczący portu Tuas wymagał ogromnej ilości gruzu i piasku, ponieważ obejmował ogromny projekt rekultywacji obszarów morskich, który był 1,5 razy większy niż w przypadku Yeouido, a także oczekiwano wysokich kosztów.
Firma DL E&C została wysoko oceniona przez klienta za ekologiczną konstrukcję, która minimalizuje zużycie gruzu i piasku już na etapie zamówienia.
Aby zminimalizować zużycie piasku, urobek powstały w procesie pogłębiania dna morskiego w jak największym stopniu wykorzystywano na składowiska.
Od momentu projektowania zbadano najnowszą teorię gruntów i dokładnie sprawdzono bezpieczeństwo, dzięki czemu zaoszczędzono około 64 milionów metrów sześciennych piasku w porównaniu z ogólną metodą rekultywacji.
To około 1/8 wielkości góry Namsan w Seulu (około 50 milionów m3).
Ponadto zastosowano innowacyjną metodę konstrukcyjną polegającą na zastąpieniu gruzu konstrukcją betonową zamiast ogólnego projektu zapobiegającego szorowaniu, który polega na umieszczaniu dużych kamieni gruzowych na dnie morskim.